درخت نخل درخت عجیبی است، جنوبی ها می دانند که چه می گویم،
تو گویی این درخت نبات نیست، چیزی شبیه به آدمیزاد است
و بی جهت نیست که واحد شمارش آن هم چون آدمیان نفر است.
نخل تنها درختی است که اگر سرش راقطع کنی می میرد
بر خلاف همه درختها که سرشان را که می زنی بار و برگشان بیشتر هم می شود
اما نخل نه سرش را که قطع کردی می میرد،
مهم نیست ریشه اش در خاک سالم باشد، نخلِ بی سر می میرد.

این را اولین بار از دکتر کریم مجتهدی استاد فلسفه دانشگاه تهران آموختم،
پیرمرد همیشه می گویدفرهنگ مثل درخت نخل است،
مهم نیست ریشه ات هزاران سال در خاک تاریخ است
مهم این است که سرت هم سالم باشد
یعنی نمود فرهنگی امروز جامعه ات هم سالم باشد،
اگر فرهنگ امروز جامعه ای بیمار شد آن فرهنگ می میرد ولو هزاران سال ریشه داشته باشد